De paden op, de lanen af

Afgelopen weekend had ik weer bezoek, Caspar, Frank en Rodek, en dus werd het fietsen. En wel iets dat ook voor mij nieuw was, mountainbiken. Eerder hadden we al zulke weekends in de Ardennen gehad, een goede reden om de beide terreinen te vergelijken dus.

Wel, de algemene conclusie was: zwaarder, technischer, mooiere uitzichten, en zonniger (dat laatste afgelopen weekend dan). Lange, steile klims, met als extra obstakel erg stenige paden, van klein schuivend grind waarop je achterwiel wegslipt net als je net nog voorruit komt bergop, tot stenen groot als een voetbal waar je over naar beneden stuitert in de afdaling. En dan vermeden we nog de meest technische trails. Het was genoeg om volledig kapot en met zure benen thuis te komen, en een groot respect over te houden voor echte downhillers die op volle snelheid naar beneden fietsen over de steenpaden waarop wij voorzichtig af en toe met voet aan de grond omlaag kropen.
Het was in ieder geval erg leuk (en door het lekkere weer erg prettig en leuke gezelschap erg gezellig), en duidelijk dat bij het overwinnen van al die technische paden oefening kunst baart. Misschien dat ik behalve een racefiets ook maar eens een mountainbike moet aanschaffen.