Twee weken afwezigheid, voor mijn gevoel ben ik vooral op vliegvelden geweest. In totaal in twee weken 24 uur op vliegvelden, en daarnaast nog eens 18 uur in de lucht.
Twee steden. Berlijn en Boston. Ze beginnen allebei met een 'b'. Je krijgt in beide enorme porties met vooral gigantische stukken vlees op je bord. Het zijn beide relatief jonge, intellectuele en progressieve steden. En allebei hebben uitstekende, betaalbare openbaar vervoersnetwerken. Maar daar houdt de overeenkomst wel zo ongeveer op.
Berlijn, vol geschiedenis, een combinatie van grauw, grijs, en neerslachtig, met hip, vooruitsrevend, en creatief. Genoeg om 24 studenten te laten zien, en een nachtleven om ze volledig uit te putten. We hadden een enorm vol programma gedurende de dag, heen en weer reizend tussen Oost-Berlijnse woontorencomplexen, stukken overgebleven muur, 'Ku'damm' en 'Alex', gentrified Prenzlauerberg en Turks Kreuzberg. En daarnaast draaiden de studenten nog een vol nachtprogramma. Mijn andere begeleidende collegas waren wat bedaardere heren met wie het prima uit eten gaan was. Daarna meedoen met het avondprogramma van de studenten was leuk, maar zodra het overschakelde op goed Brits binge-drinken en mixen van jagermeister met D-merk whiskey merkte ik dat ik toch ook geen 20 meer ben.
En daarna nog een week Boston. Daar was het in elk geval lekker weer, maar door de opzet van de conferentie waar ik naartoe ging, met 7000 geografen en van 8am tot 7pm constant bijna 60 parallelsessies, in drie airconditioned hotels met elkaar verbonden door airconditioned skywalks, heb ik weinig van de zon gezien. Nu ja, een paar uitsapjes dan, een wandelingetje door het centrum, en een veldwerktripje naar een latino-migrantenwijk. Een interessante stad, met een duidelijk impact van de grote studentenpopulatie, en duidelijk progressiever dan vrijwel de hele rest van de VS. Het is ook de meest 'historische' stad van de VS, en Bostonians hebben de naam 'in het verleden te blijven hangen'. Maar in de VS is dat allemaal relatief, en als Europeaan krijg je met een paar 18e-eeuwse gebouwen tussen de kantoortorens en malls in niet direct het idee in een oude stad te zijn. Een van de uitstapjes was naar Bonnie, Andrew en Julian, een leuk etentje op vrijdagavond, en erg leuk om hen weer te zien na bijna 10 jaar.
En nu weer terug in Sheffield, en langer dan een paar maanden lijkt het nu toch wel echt.
Berlin |
Boston |
1 comment:
He wat grappig dat je nog familie heb bezocht daar. Ik heb goede herinneringen aan onze reis naar de VS destijds. Boston lijkt me best een leuke stad.
Frouke
Post a Comment