Afgelopen zondag was ik naar Manchester, op bezoek bij de Duitse collega met wie ik afgelopen maanden een kantoor deelde op de universiteit, en naar een festival daar. Rupert woont in Manchester, zijn vriendin werkt daar. En, zij is zwanger, en wel zo ongeveer uitgerekend nu uitgerekend. Op weg naar Manchester in de trein zondagochtend kreeg ik een telefoontje van Rupert: 'haar water is net gebroken, maar geen probleem, we gaan toch naar het festival'. Zeker weten? 'Zeker weten'. Nu ja, het was een leuk festival, 'Summer in the Park', met wat obscure en minder obscure bandjes, en Mr Scruff en I am Kloot als lokale publiekstrekkers, en daarnaast een gourmet-thema, goed eten dus. Halverwege rende Claire voor een half uurtje naar de vroedvrouw, en weer terug naar het festival: 'morgen om 8 uur 's ochtends geforceerde bevalling; nog een drankje iemand?' Dat was zondag, en inmiddels is de wereld een gezonde Lois Martha rijker.
Manchester was ook erg fijn. Het was lekker weer, dat helpt, maar ook duidelijk grootstedelijker, gesofisticeerder, en creatiever dan Sheffield. En, belangrijk, met een kritische massa aan hoog opgeleide dertigers; iets wat Sheffield ontbeert (genoeg welvarende families, studenten, hardwerkende engelsen, en sloebers). Een reden om terug te gaan - het is maar 50 minuten met de trein - op kraambezoek bijvoorbeeld.
Ik schrijf dit uit Barcelona. Ik ben daar op veldwerk - burgerschap en politieke participatie van immigranten - gisteravond aangekomen. En dat is toch wel een schok na Noord Engeland wat kwaliteit van leven betreft, in alle opzichten. Een fles wijn is ongeveer even duur, maar hier krijg je er een drie gangenmenu met de lunch bij. Ik ben hier tot dinsdag, een hele reeks afspraken, wat is het leven zwaar, nietwaar.
 |
| Manchester |
No comments:
Post a Comment