Vorige week was ik als afsluiting van de kerstvakantie een ruime week in Egypte met Floris. Een erg geslaagde vakantie, en omdat we naar Cairo én naar de Sinai gingen gelegenheid voor mij om zowel voor het eerst naar Afrika als voor het eerst naar Azie te gaan. Kunnen we die continenten ook weer van de lijst strepen.
Cairo was een waanzinnige, chaotische stad, met 16 miljoen inwoners verreweg de grootste van Afrika en van het Midden-Oosten. Enorme smog ook door het razende verkeer, die ons na vier dagen een permanente rokerskuch en een zekere bedrevenheid in het dwars door het verkeer heen oversteken opleverde. Dat eerste kon trouwens ook liggen aan de sheeshas (waterpijpen) die er met een kopje thee geserveerd worden. Ook een spotgoedkoop land, met falafel voor 15 eurocent, en lange taxiritten voor een euro. En, er viel nog best een biertje te vinden, in donkere drinkholen in downtown, of in hippe bars in de welvarende wijk Zamalek.
De sights, natuurlijk, de pyramides. Je hebt ze al eindeloos vaak gezien op plaatjes, en zo zien ze er ook wel in het echt uit, geen verrassingen. Maar wel indrukwekkend. Wat nog het aardigst is is om te zien hoe ze bijna worden opgeslokt door de oprukkende metropool Cairo, en je ze van uitzichtpunten aan het andere eind van de stad kan zien. Het Egyptisch Museum met een enorme oudheidkundige collectie, absoluut fantastisch, maar ook doodvermoeiend, en in tegenstelling tot bijna heel Cairo ook vol toeristen. Het mooist vond ik de middeleeuwse islamitische wijk, een enorme collectie steegjes, souqs, oude moskeeen, madrassas en stadspoorten. Vooral de Al-Azhar moskee was bijzonder, tevens de oudste universiteit ter wereld, met nog steeds vele studenten uit de hele islamitische wereld, Maleisiers, Pakistanen, West-Afrikanen, Somaliers, Arabieren, die rond de binnenplaats in kleine groepjes zitten te studeren.
Grote contrasten in elk geval tussen arme stoffige volksbuurten overdag en snelle westers aandoende bars in de avond. Nog veel meer contrast was er tussen de drukte en het voortdurende lawaai van Cairo, en wandelen in de Sinai, waar we in drie dagen vrijwel niemand tegenkwamen. En daar, tussen de 25 graden overdag en de temperaturen onder het vriespunt 's nachts. Maar, wel een fantastisch prachtig landschap in alle kleuren rood, oranje en bruin, bergen in de woestijn. Onze bedoeinengids Rajab kookte elke ochtend vers brood, en onze bagage werd vervoerd per kameel. Lopen was redelijk relaxt, drie dagen door verrassend afwisselnde landschappen, steeds weer nieuwe dalen en bergpieken met enorme uitzichten, op sommige pieken tot aan het vasteland van Egypte en Saudi-Arabie tegelijk. En door de temperatuurverschillen absurde fenomenen als ijs in de woestijn.
Tenslotte hadden we nog twee dagen aan de kust, in duikerscentrum Dahab, erg toeristisch maar wel met fantastische koraalriffen om een uurtje te snorkelen, en in het Las Vegas-achtige Sharm-el-Sheikh vol resorts, clubs, en Russen, Britten en Italianen die dachten dat ze toch echt in Egypte waren.
3 comments:
Goeie foto man, die bovenste. Heb je er nog meer met pijprokende knakkers? Ben benieuwd.
Frans,
Mooi verhaal! Was top man.
Zeker weten! Floris, nog aanvullingen/afwijkende observaties?
Erik, ja hoor, als het je ding is, ik heb nog wel wat fotos van pijprokende knakkers... zal ik je er een paar mailen?
Post a Comment