In restaurants zijn de namen van gerechten veelbelovend, net zoals de recensies in lokale suffertjes, maar als je er daadwerkelijk gaat eten blijkt dat de gemiddelde Brit toch nog vooral veel vet, saus en gesmolten kaas wil, met grote glazen bier of wijn. Met het economisch herstel van Sheffield de laatste vijf tot tien jaar heb je een constant groeiende overdaad aan restaurants, maar het aantal plekken waar echt goed gekookt wordt valt zwaar tegen. Voor elk redelijke restaurant heb je er vijf met een ambitieus concept, gelikte marketing, en veelbelovende menukaart, maar teleurtellende borden voedsel die alleen met een scheut vet en alcohol gered kunnen worden.
Het is ook niet ver van hier, in Rotherham, dat Jamie Oliver langskwam op een school (met de opwekkende naam Rawmarsh Comprehensive) om de schoolmaaltijden gezond te maken. De moeders van de obese koters konden al dat hippe gezonde groenten-gedoe niet waarderen en voerden hun kinderen patat, hamburgers en fish&chips door het hek van de school.
Het is makkelijk hierom te lachen (en terecht), en om het af te doen als domheid en onwetendheid, maar je moet het eerder lezen als een actief protest van de arbeidersklasse (en als je het over een 'comprehensive' (staatsschool) in Rotherham hebt heb je het over armoede en problemen) tegen vertegenwoordigers van de culturele elite die ze vertellen wat ze moeten eten, wat ze lekker moeten vinden, en hoe ze zich moeten gedragen; het opdringen van culturele gebruiken geassocieerd met de hogere middenklasse zonder dat ze de economische mogelijkheden krijgen die horen bij diezelfde hogere middenklasse. Jamie Oliver als een 21e- eeuwse Marie-Antoinette die het gepeupel aanspoort toch vooral cake te eten. Hij zal het niet zo bedoeld hebben. Maar als een snelle jongen in merkkleding, met stijlvol halflang haar en in een grote auto moeders in Rotherham komt vertellen dat ze hun kinderen courgette en tofu moeten voeren is dat wel hoe het over komt. Want lekker, gezond, goed gekookt eten (liever geen courgette met tofu alsjeblieft) is iets voor de elite. Een appel kost drie keer zo veel als een worstje.
Nee, geloven in een Britse culinaire renaissance is met oogkleppen op kijken naar de groep mensen die het beeld op televisie, en op plekken waar programmamakers komen, bepaalt en jezelf voor de gek houden.
Maar ja, je moet zelf ook wat. En wat ze wel goed doen, beter dan Nederland in elk geval, is de traditie van de warme zondagse lunch met de hele familie, een Sunday roast. Samen met de dikke stapel zondagskranten en een mooi wandelgebied voor de deur, een vast recept voor een glorieuze zondag. Afgelopen weekend waren mijn ouders op bezoek, een goede gelegenheid om naar een ouderwetse pub in de Peaks te rijden om aan te schuiven bij een prima huisgekookte venison-pie, met gooseberry crumble toe.
PS. Kijk eens aan, ik schrijf een stuk en The Guardian volgt :). Hier een uitstekend artikel van Felicity Lawrence uit The Guardian van vandaag over eten en sociale klasse in het VK naar aanleiding van een documentaireserie van Jamie Oliver: http://www.guardian.co.uk/lifeandstyle/2008/oct/01/foodanddrink.oliver
PPS. De link naar de video over door het schoolhek patat-voerende moeders doet het bij mij wel, misschien is hij alleen vanuit het VK te zien. Hier in elk geval de link van het bijbehorende BBC-artikel: http://news.bbc.co.uk/1/hi/england/south_yorkshire/5349392.stm
4 comments:
Leuk stukje weer! Ik heb het achtergrondartikel ook gelezen. Gelukkig is het in NL niet zo erg, denk ik dan, maar misschien heb ik daar ook te slecht zicht op. Misschien is het hier met een deel van de "working class" net zo erg, maar sluit de middle class in NL ook de ogen. Nouja, we hebben hier ook meer middle class, dus zal het hier in elk geval om minder mensen gaan die zo slecht eten. Vanavond weer lekker een doner halen bij de Turkse bakker!
Manuel
p.s.: BBC-link in je blogje werkt niet.
Dank je. Ik denk dat het inderdaad in Nederland minder erg is. Hoewel, je kijkt altijd weer raar op als er polls gepubliceerd worden over hoeveel mensen in Nederland nog hun eten prakken, bijvoorbeeld. Eetgewoonten binnen de ring in Amsterdam zijn niet hetzelfde als erbuiten. Maar zo erg als hier zal het inderdaad niet zijn.
Ik heb in het stukje een link naar het BBC-artikel bij de video geplaatst, rechtsboven in de hoek staat een link naar de video. Anders youtube? De moeite waard!
top [url=http://www.c-online-casino.co.uk/]uk online casino[/url] coincide the latest [url=http://www.realcazinoz.com/]free casino games[/url] free no set aside bonus at the foremost [url=http://www.baywatchcasino.com/]liberated bonus casino
[/url].
[url=http://www.23planet.com]casinos online[/url], also known as accepted casinos or Internet casinos, are online versions of thing ("pal and mortar") casinos. Online casinos legalization gamblers to disport oneself and wager on casino games inner the Internet.
Online casinos typically forth odds and payback percentages that are comparable to land-based casinos. Some online casinos persist in on higher payback percentages in the help of glumness gismo games, and some tolerant well-behaved payout level audits on their websites. Assuming that the online casino is using an aptly programmed unsystematically infant up generator, enumerate games like blackjack clothed an established congress edge. The payout incise up as a replacement pro these games are established at knee-jerk the rules of the game.
Numerous online casinos vindicate out in decline brief or provide for their software from companies like Microgaming, Realtime Gaming, Playtech, Current Trick Technology and CryptoLogic Inc.
Post a Comment